Fara beint í efnið
Fyrri útgáfa

Prentað þann 29. mars 2024

Reglugerð með breytingum síðast breytt 12. sept. 1984

52/1976

Reglugerð um meðalþunga, sem lagður er til grundvallar við hleðslu loftfara

1. gr. Orðaskýringar.

1.1. Þegar eftirfarandi orð og orðasambönd eru notuð í þessari reglugerð, hafa þau merkingu þá sem hér segir:

a) Flugrekandi: Einstaklingur eða félag sem fengið hefur leyfi samgönguráðuneytis eða flugmálastjórnar eftir því sem við á, til þess að stunda flugrekstur í atvinnuskyni.

b) Flugstjóri: Flugmaður, sem ber ábyrgð á ferðum og öryggi loftfars meðan á flugtíma stendur.

c) Flugverji: Starfsmaður flugrekanda sem gegnir starfi um borð í loftfari meðan á flugtíma stendur enda telst starf hans nauðsynlegt fyrir örugga starfrækslu loftfarsins eða fyrir öryggi farþeganna.

d) Óreglubundið flug: Með því er átt við flutning á farþegum eða farmi, sem ekki er áætlunarflug og framkvæmt er með loftförum sem hafa mestan leyfilegan flugtaksþunga meiri en 5700 kg.

e) Þjónustuliði: Áhafnarliði, sem er starfsmaður flugrekanda og falið er starf um borð i loftfari meðan á flugtíma stendur sem nauðsynlegt er öryggi farþega, annað en starf flugliða.

2. gr. Almennt.

2.1. Í hvers konar flugstarfsemi má leggja til grundvallar þann meðalþunga, sem ákveðinn er með reglum þessum, við útreikninga á flugtaksþunga og á því hvernig farmi loftfars skal komið fyrir.

3. gr. Meðalþungi fólks.

3.1. Við útreikningu á flugtaksmassa og hleðslu loftfars, sem hefur mesta leyfilegan flugtaksmassa meiri en 5700 kg, skal leggja til grundvallar þann meðalþunga fólks sem hér greinir:

karl í áhöfn/karlfarþegi eldri en 12 ára 85 kg
kona í áhöfn/kvenfarþegi eldri en 12 ára 69 kg. eða
eða
flugverji/farþegi eldri en 12 ára 78 kg
barn 2-12 ára 30 kg
barn yngri en 2 ára 10 kg

Flugrekandi sem annast reglubundið áætlunarflug eða óreglubundið flug, getur fengið heimild flugmálastjórnar til þess að leggja til grundvallar annan meðalþunga fyrir áhöfn og farþega ef hann með nægilega stóru úrtaki eða á annan fullnægjandi hátt sannar að meðalþungi sé annar en að framan greinir.

3.1.1. Í meðalþunganum fyrir áhöfn og farþega er innifalinn aðeins léttur handfarangur allt að 10 kg., t.d. handtöskur, myndavélar og varningur keyptur í fríhöfnum eftir að farþegar hafa afhent annar farangur sinn. Þótt um engan handfarangur sé að ræða má ekki lækka ofangreindan meðalþunga í gr. 3.1. né eftirgreindan í gr. 3.2.

Allan annan farangur skal vega og færa inn á hleðslu- og jafnvægisskrá.

3.1.2. Þegar nauðsynlegt er talið, skal ganga úr skugga um raunverulegan þunga fólks með því að vigta alla, farþega og áhöfn, ásamt handfarangri. Athugasemd um þetta skal gerð í hleðslu- og jafnvægisskrá.

3.2. Við útreikninga á flugtaksmassa og á hleðslu loftfara, sem hafa mestan leyfilegan flugtaksmassa 5700 kg eða minni, skal leggja til grundvallar þann meðalþunga fólks sem hér greinir:

Karl í áhöfn/karlfarþegi eldri en 12 ára 85 kg
Kona í áhöfn/kvenfarþegi eldri en 12 ára 69 kg
Barn 2-12 ára 30 kg
Barn yngra en 2 ára 10 kg

Flugrekandi, sem rekur reglubundið áætlunarflug, getur fengið heimild flugmálastjórnar til þess að leggja til grundvallar annan meðalþunga fyrir áhöfn og farþega í lofförum sem hafa 15 eða fleiri farþegasæti ef hann með nægilega stóru úrtaki eða á annan fullnægjandi hátt sannar að meðalþungi sé annar en að framan greinir.

3.2.1. Í þessum þungatölum er aðeins innifalinn samskonar handfarangur og greinir í gr. 3.1.1.

3.2.2. Ef flugstjóri telur að raunverulegur þungi sé annar en sá sem hér er nefndur meðalþungi fólks, þá skal hann ganga úr skugga um hver sé hinn raunverulegi þungi fólks og farangurs.

4. gr. Handfarangur í farþegaklefa.

4.1. Þjónustuliðar í farþegaklefa, eða einhver tiltekinn aðili í áhöfn skal sjá svo um að allur farangur, sem farþegar flytja með sér í farþegaklefa, sé á öruggum stað við flugtak og lendingu, svo sem í farangurs- og vöruhólfi, undir farþegasætum eða á annan hátt tryggilega frá honum gengið.

4.2. Flugrekandi skal, annaðhvort með tilkynningaspjöldum eða áletrun á farmiða eða á annan handhægan og greinilegan hátt láta farþega vita um ákvæði þessara reglna um handfarangur.

5. gr. Staðlaður þungi farangurs.

5.1. Flugrekandi, sem annast reglubundið áætlunarflug eða óreglubundið flug, getur fengið leyfi flugmálastjórnar til þess að nota staðlaðan þunga farþegafarangurs á tilteknum leiðum ef það stuðlar að einfaldari afgreiðslu farþega.

6. gr. Eðlisþyngd eldsneytis og olíu.

6.1. Ef raunveruleg eðlisþyngd eldsneytis og olíu er ekki kunn, skal miða við eftirfarandi lágmarksgildi við útreikning á flugtaksþunga og hleðslu loftfars:

a) bensín - 0.71 kg/líter

b) þotueldsneyti

JP-1 - 0.79 kg/líter

JP-4 - 0.76 kg/líter

c) smurolía - 0.88 kg/líter

Brot á reglugerð þessari varða við 179. gr. laga um loftferðir, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum, auk þess sem heimilt er að svipta flugrekanda flugrekstrarleyfi, sbr. 86. gr. laga um loftferðir.

Reglugerð þessi, sem sett er samkvæmt l86, og 188. gr. laga um loftferðir nr. 34 21. maí 1964 og gildir um íslensk og erlend loftför sem íslenskur aðili notar eða ræður yfir, hvar sem þau eru stödd, staðfestist hér með til þess að öðlast þegar gildi og birtist til eftirbreytni öllum þeim er hlut eiga að máli.

Fyrirvari

Reglugerðir eru birtar í B-deild Stjórnartíðinda skv. 3. gr. laga um Stjórnartíðindi og Lögbirtingablað, nr. 15/2005, sbr. reglugerð um útgáfu Stjórnartíðinda nr. 958/2005.

Sé misræmi milli þess texta sem birtist hér í safninu og þess sem birtur er í útgáfu B-deildar Stjórnartíðinda skal sá síðarnefndi ráða.