Samgönguráðuneyti

191/1975

Hafnarreglugerð fyrir Hólmavíkurhöfn í Strandasýslu. - Brottfallin

I. KAFLI

Takmörk hafnarinnar.

1. gr.

Hólmavíkurhöfn takmarkast að sunnan af linu, er hugsast dregin frá höfðanum sunnan við Kleifavör yfir í jörðinni Víðidalsárhöfða utanverðan, og að norðaustan af Vallnesi hornrétt á fyrrnefnda línu.


 

II. KAFLI

Stjórn hafnarinnar og rekstur.

2. gr.

Hreppsnefnd Hólmavikurhrepps hefur á hendi stjórn og rekstur hafnarinnar undir yfirstjórn þess ráðuneytis sem fer með hafnamál.

Framkvæmd hafnarmála og eftirlit með höfninni skal fela hafnarnefnd. Hreppsnefnd kýs á fyrsta fundi sínum :3 menn í hafnarnefnd og jafnmarga til vara.

Hafnarnefnd kýs sér sjálf formann og skiptir með sér verkum. Kjörtímabil nefndarinnar er 4 ár.

Hafnarnefndarformaður boðar til funda í hafnarnefnd og stýrir þeim. Skrifstofa Hólmavíkurhrepps sér um skrifstofuhald, fjármál og reikningsskil hafnarinnar.

 

3. gr.

Hreppsnefnd skipar ef þurfa þykir hafnarvörð eða umsjónarmann, og aðra fasta starfsmenn eftir tillögum hafnarnefndar og setur þeim erindisbréf, þar sem m. a. verksvið þeirra er ákveðið.

Daglegan rekstur, framkvæmdir, eftirlit og umsjón annast hafnarnefnd í sam­ráði við hreppsnefnd.

 

III. KAFLI

Um almenna reglu á höfninni og hafnarsvæðinu.

4. gr.

Skip telst í reglugerð þessari hvort fljótandi far.

 

5. gr.

Sérhver skipstjóri, sem á skipi sínu kemur í höfnina, að bryggju eða hafn­arbakka, skal gæta fyllsta öryggis í allri umferð í höfninni. Hann skal vera kunn­ugur ákvæðum reglugerðar hafnarinnar, svo og skipshöfn hans öll.

 

6. gr.

Hafnarnefnd eða starfsmenn hafnarinnar sjá um að gætt sé reglu á höfninni og á landi hennar. Er öllum skylt að hlýða boðum þeirra og banni. Þykir ein­hverjum sér óréttur ger af starfsmönnum hafnarinnar getur hann kært fyrir hafnar­nefnd, en skipun starfsmannsins ber að hlýða þegar í stað.

 

7. gr.

Þeim, sem ekkert lögmætt erindi eiga er óheimilt að dvelja á landi hafnarinnar,    tálmi þeir með því fermingu eða affermingu eða önnur störf, sem þar eru unnin. Banna má ónauðsynlegan akstur hvers kyns ökutækja um bryggjur og hafnarbakka.    

 

8. gr.

Skylt er að gæti ýtrustu varúðar í meðferð opins elds og óbyrgðra ljósi í skipum á höfninni, sem flytji eldfim efni og efni, sem sprengihætta stafar af. Hið sama gildir um tóbaksreykingar og her, ef þurfa þykir, að banns þær á þeim stöðum, þar sem um eldhættu eða sprengihættu gæti verið að ræða.

 

9. gr.

Ekki má kasta í höfnina, hvorki frá skipum, né hafnarbakka eða bryggjum, kjölfestu, ösku, fiski, fiskúrgangi, vei$arfærum, trossum, vírum, matarleifum, um­búðum eða neins konar rusli. Allt þess háttar skal flutt á þann stað, sem starfs­menn hafnarinnar vísa til.

Ekki má láta olíu eða vatn mengað olíu renna í höfnina. Þegar olía er látin í skip eða losuð úr því, skal þess ætíð gætt, að ekkert af henni renni í höfnina, á hafnarmannvirki eða á þilfar.

 

IV. KAFLI

Um legu skipa í höfninni og afgreiðslu þeirra.

10. gr.

Þegar skip leitar hafnar, skal skinstjóri eða umboðsmaður skipsins tafarlaust snúa sér til hafnarvarðar, er vísar honum á legustað fyrir skipið.

Leggist skipið við hafnarmannvirki, skulu landfestar bundnar þar sem starfs­maður hafnarinnar segir til um.

 

11. gr.

Ef sjúkdómur er á skipinu eða ástæða þykir til að ætla að sótthætta geti stafað af því, ber hafnarverði að sjá um að fylgt sé þeim reglum, sem settar eru lögum um varnir gegn því að næmir sjúkdómar berist til Íslands.

 

12. gr.

Skip, sem ekki er verið að ferma eða afferma, eða ekki er unnið við, mega aldrei liggja þannig í höfninni, að þau tálmi vinna við önnur skip og skal skylt að hlýða boðum starfsmanna hafnarinnar um það, hvert þau skuli flutt. Ef ekki er orðið við boðum starfsmanna hafnarinnar í þessum efnum, er heimilt að færa skipið á kostnað eiganda.

Brottfarartíma skips skal skipstjóri tilkynna hafnaryfirvöldum með minnst tveggja tíma fyrirvara.

 

13. gr.

Sé nauðsynlegt talið að skipum, sem fermd eru eða affermd, sé lagt hverju við hliðina á öðru, er heimilt að flytja farm skipa, er utar liggja yfir þilfar hinna. Skipshöfn og farþegum þeirra skipa, sem utar liggja, er einnig heimil nauðsynleg umferð um þilför þeirra skipa, er nær liggja.

 

14. gr.

Í sérhverju skipi, sem ekki hefur leyfi hafnaryfirvalda til að liggja. mann­laust a höfninni skal jafnan vera a. m. k. einn maður, sem getur tekið við fyrir­skipunum frá starfsmönnum hafnarinnar og framkvæmt þær í samræmi við það, sem reglugerð þessi býður.

 

15. gr.

Eigi má festa skipum við hafnarbakka eða bryggjur nema við festarhringa eða festarstólpa, að tilvísun starfsmanna hafnarinnar. Séu landfestar úr ,járni skulu þær vera klæddar, þar sem þær hvíla á hafnarbakkanum eða bryggjunni. Festum skal þannig komið fyrir, að þær hindri sem minnst umferð á bryggju eða hafnar­bakka, og skulu festar auðkenndar með veifum: eða öðrum varúðarmerkjum. Þyki starfsmönnum hafnarinnar þessa ekki nægilega gætt geta þeir krafist þess, að bætt sé úr því tafarlaust. Skylt er að hafa hlífar milli skips og hafnarbakka eða, bryggju, óski hafnarvörður þess.

 

16. gr.

Skip mega ekki láta vélar ganga af svo miklu afli, að öðrum skipum eða hafnarmannvirkjum stafi af því hætta.


 

17. gr.

Ekki má krækja hökum í bryggjur eða hafnarbakka. Ekki mega skip hleypa vatni á bryggju eða hafnarbakka, hvorki við þvott á þilfari, né heldur, er þau hleypa burt vatni á annan hátt. Búa skal svo um með hlífum, að vatnið fari beint í höfnina.

 

18. gr.

Ef skip lendir á grynningum og sekkur, þar seta það að áliti hafnarnefndar tálmar greiðri notkun hafnarinnar eða umferð um hafnarsvæðið, skal fjarlægja það svo fljótt sem við verður komið. Verði dráttur á því, má láta færa skipið á kostnað eiganda og er, ef nauðsyn krefur, heimilt að láta selja skipið, til lúkningar kostn­aðinum.

 

19. gr.

Áður en kjölfesta er flutt á skip eða tír skipi, skal starfsmönnum hafnarinnar Bert viðvart og ákveða þeir því, hvar losun eða lestun kjölfestunnar fer fram. Við losun eða lestun á kjölfestu, sandi, kolum og öðrum þess háttar efnum er skylt að hafa nægilega tryggar hlífar á milli skipsins og hafnarbakka; bryggj­unnar eða bátanna; að ekkert falli fyrir borð. Sé þessa eigi gætt geta starfsmenn hafnarinnar stöðvað verkið uns umbætur hafa farið fram.

Skipstjóri skal sjá um, að kjölfesta sú, sem flutt hefur verið á land úr skipi hans, sé þegar í stað flutt hart af löndunarstað, þangað sem starfsmenn hafnar­innar segja til um.

 

20. gr.

Þegar lokið er fermingu eða affermingu skal eigandi skips láta hreinsa bryggju þá eða hafnarbakka, sem notuð hafa verið, sé þess talin þörf. Farist það fyrir, skal starfsmönnum hafnarinnar heimilt að sjá um að það sé gert, en eigandi farms eða skips greiði þann kostnað, er af því leiðir.

 

V. KAFLI

Um skip, sem lagt er í lægi.

21. gr.

Skipi má leggja í lægi á höfninni með sérstöku leyfi hafnarnefndar, sé það gert undir umsjón starfsmanns hafnarinnar, sem ákveður legustaðinn; legufærin og fyrirkomulag allt, er varðar .lagningu skipsins.

 

22. gr.

Meðan skip liggur mannlaust i lægi á höfninni, skal ekki sjaldnar en á eins mánaðar fresti fara út í það til að líta eftir hvort legufæri eða annað hefur farið úr lagi eða bilað. Ef svo reynist, skal lagfæra það svo fljótt, sem auðið er.

Leyfi hafnarnefndar til að leggja skipi í lægi, er bundið því skilyrði, að ef skipið sekkur, láti eigandi þess taka það upp eða sprengja það í sundur, svo að það skemmi ekki höfnina. Sé því ekki fullnægt innan tiltekins frests, getur hafnar­nefndin látið framkvæma verkið á kostnáð eigandi.

 

23. gr.

Heimilt er að leggja skim í lægi á höfninni, þó það sé mannlaust, sé það svo þétt, að áliti hafnarvarðar, sem getur framkvæmt eða látið framkvæma á því rann­sókn á kostnað eiganda að ekki stafi af því nein hætta.

Á skipum þessum skal tendrað ljós samkvæmt reglum þeim, sem settar eru i alþjóðasjóferðareglum um skip, er liggja fyrir akkeri.

Áður en skipstjóri fer af skipinu skal hinn skriflega tilkynna hafnarverði um umsjón skipsins á hendi og skal skipstjóri ganga tír skugga um að haftaarnefnd sé samþykk útnefningu umsjónarmannsins. Hafnarnefnd getur krafist ef henni samþykkur útnefningu umsjónarmannsins. Hafnarnefnd getur krafist ef henni finnst ástæða til, að umsjónarmaður hafi skipstjórnarréttindi og hafi búsetu það nálægt hafnarsvæðinu að auðvelt sé að ná til hans í tæka tíð, er færa þarf skipið, eða til annarra þeirra aðgerða, er skipið snertir.

Starfsmenn hafnarinnar beina til umsjónarmanns öllum þeim fyrirmælum er skipið varðar, en umsjónarmaður annað hvort framkvæmir fyrirskipanir starfs­manna hafnarinnar eða sem um að þær séu framkvæmdar. Verði dráttur á því skulu starfsmenn hafnarinnar láta framkvæma verkið á kostnað eiganda skipsins.

 

VI. KAFLI

Um fermingu og affermingu eldfimra vökva og sprengiefna.

24. gr.

Skip, sem flytja eldfim efni, svo sem steinolíu, bensín, aceton, terpentínu eða aðra álíka eldfima vökva, sprengiefni, svo sem púður, dynamít, geomit eða þess konar efni, mega ekki fara inn á höfnina fyrr en tilkynnt hefur verið um farminn til hafnaryfirvalda og afferming leyfð undir eftirliti ef til þess þykir ástæða. Um útskipun á sums konar farmi gildi sömu varúðarreglur.

 

25. gr.

Skip, sem hafa meðferðis þau efni, sem nefnd eru í næstu grein hér á undan, skulu, er þau koma inn á höfnina með þess konar farm, hafa á framsiglutoppi alþjóðlegt merkjaflagg með bókstafnum "B", að degi til, en að næturlagi rautt ljós i þess stað. Merki skal hafa uppi svo lend sem skipið er í höfn og um hættu getur verið að ræða. Skip, sem ekki hafa framsiglu, skulu þess í stað reisa a. m. k. þriggja metra háa stöng, sem flagginu eða ljósinu skal komið fyrir á.

 

VII. KAFLI

Um gjöld til hafnarinnar.

26. gr.

Gjöld til hafnarsjóðs skulu innheimt samkvæmt gjaldskrá er hafnarnefnd sem­ur i samræmi víð 26. gr. hafnalaga nr. 45/1973og samgönguráðuneytið staðfestir.

 

VIII. KAFLT

Ýmis ákvæði.

27. gr.

Þeir munir eða vörur, sem skipað er upp eða láta á í skip, mega ekki liggja á bryggju eða hafnarbakka og eigi annars staðar á landi hafnarinnar en á þeim stöðum, sem ætlaðir eru til geymslu. nema með sérstöku leyfi starfsmanna hafnar­innar. Flytja skal burt muni og vörur jafnskjótt og hafnaryfirvöld krefjast þess.

Sé það eigi gert geti starfsmenn hafnarinnar gert það á kostnað og ábyrgð eigandi eða umboðsmanns.

 

28. gr.

Um skaðahótaskyldu vegna skemmda á höfninni, mannvirkjum hennar, tækjum og útbúnaði, fer eftir almennum, reglum.

Ef samningum verður ekki við komið um skaðabætur, má ákveða þær af tveimur óvilhöllum, dómkvöddum mönnum. Hvorum aðila fyrir sig er heimilt að krefjast yfirmats, en gera skal það áður en einn mánuður er liðinn frá því er mats­gerð er lokið. Yfirmat skal framkvæmt af þremur óvilhöllum, dómkvöddum mönnum. Kostnaðinn við yfirmat greiðir sá, sem krafðist yfirmats, ef það gengur ekki honum í vil. Að öðrum kosti greiðir hinn aðilinn kostnaðinn.

 

29. gr.

Engum, sem bakað hefur sér refsingu eða skaðabótaskyldu fyrir brot á reglu­gerð þessari, heimilast að fara burt úr höfninni meðan mál hans er óútkljáð, nema hinn setji tryggingu, sem hafnarnefnd tekur gildi.

 

30. gr.

Hverja þá skipun, sem samkvæmt þessari reglugerð heimilast að gefa for­ráðamönnum skips, skal gefa stýrimanni ef skipstjóri er ekki á skipi, og eigi heldur umboðsmaður hans skv. 10. gr. Ef stýrimaður er fjarverandi, má gefa einhverjum öðrum af skipshöfninni skipunina og er það jafngilt því, sem skipstjóri hefði fengið skipunina sjálfur.

 

31. gr.

Brot gegn reglugerð þessari varðar sektum allt að kr. 100 000.00, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt lögum. Sektirnar renna í hafnarsjóð.

Með mál út af brotum á reglugerð þessari skal farið að hætti opinberra máli.

Reglugerð þessi, sem sett er samkvæmt hafnalögum nr. 45/1973, staðfestist hér með til að öðlast þegar gildi og birtist til eftirbreytni öllum þeim, sem hlut eiga að máli. Jafnframt er úr gildi fallin hafnarreglugerð fyrir Hólmavíkurkaup­tún, nr. 97 1. júní 1951 með síðari breytingum.

 

Samgönguráðuneytið, 25. apríl 1975.

 

Halldór E. Sigurðsson.

Kristinn Gunnarsson.

 


Þetta vefsvæði byggir á Eplica