Reglugerð um varnir gegn mengun af völdum ósoneyðandi efna. - Brottfallin

Reglugerð um varnir gegn mengun af völdum ósoneyðandi efna.

1. gr. - Markmið.

Markmið reglugerðar þessarar er að tryggja örugga meðhöndlun, minnka losun efna sem rýra ósonlagið og vernda með því ósonlagið í heiðhvolfinu.

2. gr. - Skilgreiningar og gildissvið.

Reglugerðin nær til klórflúorkolefna (CFC), halóna, koltertraklóríðs, 1,1,1-tríklóretans, metýlbrómíðs, vetnisklórflúorkolefna (HCFC) og vetnisbrómflúorkolefna (HBFC), hreinna eða í blöndu með öðrum efnum enda sé þyngdarhlutfall þeirra hærra en 1% í blöndu, sbr. viðauka 1.

Með ósoneyðingarmætti (ODP, ozone depleting potential) er átt við hlutfallslega getu efnanna til að brjóta niður óson í heiðhvolfinu miðað við tríklórflúormetan (CFC-11).

Með ODP tonnum er átt við magn í tonnum margfaldað með ósoneyðingarmætti.

Með innflytjanda er átt við þann aðila sem flytur inn viðkomandi efni, eða vöru sem inniheldur viðkomandi efni, til landsins.

Með söluaðila er átt vð aðila sem selur viðkomandi efni, eða vöru sem inniheldur viðkomandi efni, í atvinnuskyni, með eða án tækniþjónustu.

3. gr. - Innflutningur og sala.

Innflutningur og sala á efnum tilgreindum í viðauka 1, og vörum sem innihalda efni tilgreind í viðauka 1, er bönnuð, sbr. þó 4. og 9. gr.

Bann við innflutningi og sölu nær ekki til endurnýttra og endurunninna efna.

Við innflutning á endurunnum efnum, tilgreindum í viðauka 1, skal innflytjandi framvísa til Hollustuverndar ríkisins upplýsingum um hvar efnið er endurunnið og vottorð um að efnið uppfylli gæðastaðla sem Hollustuvernd ríkisins samþykkir.

4. gr. - Tímabundin heimild til innflutnings og sölu.

Þrátt fyrir ákvæði 3. gr. er innflutningur og sala á efnum tilgreindum í viðauka 1 og vörum sem innihalda sömu efni heimil til neðangreindrar notkunar og í samræmi við tilgreindar dagsetningar:

A. Klórflúorkolefni

1. Til notkunar í fatahreinsun til 1. janúar 1995
2. Til notkunar í kælikerfi og varmadælur til 1. janúar 1995
3. Í lyfjum sem drifefni til 1. janúar 1996

B. Koltetraklóríð til 1. janúar 1995

C. 1,1,1-tríklóretan til 1. janúar 1996

D. Vetnisklórflúorkolefni, sjá viðauka 2.

Óheimilt er að setja upp ný kælikerfi og varmadælur sem nota vetnisklórflúorkolefni eftir 1. janúar 1996.

Ákvæði um heimild til innflutnings og sölu efna og vara sem innihalda efni sem tilgreind eru í 2. gr. gilda ekki um innflutning frá löndum sem ekki eru aðilar að Montrealbókuninni um efni sem valda rýrnun ósonlagsins.

5. gr. - Skrásetning á innflutningi og sölu - innra eftirlit.

Innflytjendur og söluaðilar efna sem tilgreind eru í viðauka 1 bera ábyrgð á því að ákvæði reglugerðarinnar séu uppfyllt. Þeir skulu halda skrá yfir allan innflutning og sölu téðra efna. Hið sama gildir um innflutning og sölu á vörum sem innihalda efni tilgreind í viðauka 1. Innflytjendur og söluaðilar skulu senda upplýsingar um innflutning og sölu til eftirlitsaðila fyrir 15. júní ár hvert.

Hver sá sem hefur með höndum efni sem tilgreind eru í viðauka 1 eða búnað sem inniheldur slík efni, skal viðhafa allar nauðsynlegar ráðstafanir til að koma í veg fyrir losun þeirra út í umhverfið.

Losun á CFC, HCFC og halónum, t.d. við lekaprófanir eða brunaæfingar, er óheimil.

Við viðhald og niðurrif slökkvikerfa, varmadæla og kælikerfa þar með talið heimilisísskápa er óheimilt að losa halóna, CFC og HCFC út í umhverfið. Safna skal efnunum saman með þar til gerðum tækjabúnaði og koma til endurvinnslu, endurnýtingar eða eyðingar. Söfnun kælimiðla skal fara fram með þeim hætti, við þau varmaskilyrði og með þeim tækjum sem tryggja að tæming kerfis verði fullnægjandi. Að öðru leyti er vísað til reglugerðar nr. 533/1993 um kæli- og varmadælukerfi með ósoneyðandi kælimiðlum.

6. gr. - Útflutningur til ríkja sem ekki eru aðilar að Montrealbókuninni.

Óheimilt er að flytja út og selja efni sem tilgreind eru í viðauka 1 til ríkis sem ekki er aðili að Montrealbókuninni frá 1987 um efni sem valda rýrnun ósonlagsins.

7. gr. - Endurvinnsla og förgun.

Efni sem tilgreind eru í viðauka 1 skal endurnýta eða endurvinna ef kostur er, en farga annars. Við förgun skal meðhöndla efnin sem spilliefni, sbr. ákvæði gildandi mengunarvarnareglugerðar. Sama á við ef efnin eru flutt út til endurvinnslu eða förgunar.

8. gr. - Eftirlit.

Heilbrigðiseftirlit sveitarfélaganna, undir yfirumsjón Hollustuverndar ríkisins, hefur eftirlit með framkvæmd reglugerðar þessarar.

9. gr. - Undanþágur.

Ef sérstakar ástæður mæla með því getur umhverfisráðherra veitt tímabundnar undanþágur frá ákvæði 3. gr. að fenginni umsögn Hollustuverndar ríkisins. Umsagnar lyfjanefndar skal þó leitað þegar um lyf er að ræða.

10. gr. - Viðurlög.

Með mál sem kunna að rísa út af brotum á reglugerð þessari fer að hætti opinberra mála.

Fyrir brot gegn reglugerðinni skal refsa með sektum, varðhaldi eða fangelsi allt að tveimur árum. Tilraun eða hlutdeild í brotum er refsiverð eftir því sem segir í III. kafla almennra hegningarlaga.

11. gr. - Gildistaka.

Reglugerð þessi er sett samkvæmt heimild í ákvæði 2. mgr. 29. gr. laga nr. 52/1988 um eiturefni og hættuleg efni, sbr. 1. gr. laga nr. 51/1993 um breytingu á lögum nr. 52/1988 um eiturefni og hættuleg efni, og samkvæmt 3. gr. laga nr. 81/1988 um hollustuhætti og heilbrigðiseftirlit ásamt síðari breytingum.

Reglugerð þessi öðlast gildi 1. nóvember 1994. Frá sama tíma fellur úr gildi reglugerð nr. 268/1993 um varnir gegn mengun klórflúorkolefna (CFC) og halóna og auglýsing nr. 404/1994 um gildistöku EES reglugerða um efni sem eyða ósonlaginu og um inn- og útflutning tiltekinna hættulegra efna.

Umhverfisráðuneytið, 4. október 1994.
Össur Skarphéðinsson.
Magnús Jóhannesson.

Viðauki:

sjá B-deild Stjórnartíðinda.