1. gr.
Einkaleyfastofan er ríkisstofnun undir yfirstjórn iðnaðarráðherra. Vernd þeirra réttinda er stofnunin fjallar um tekur til íslenskrar lögsögu. Stofnunin hefur aðsetur í Reykjavík.
2. gr.
Hlutverk Einkaleyfastofu er einkum:
1) að fara með málefni varðandi einkaleyfi, vörumerki, hönnunarvernd og önnur hliðstæð réttindi sem kveðið er á um í lögum, reglugerðum og alþjóðasamningum um vernd eignarréttinda á sviði iðnaðar.
2) að veita einstaklingum, stofnunum og atvinnufyrirtækjum upplýsingar og ráðgjöf varðandi hugverkaréttindi í iðnaði.
3) að stuðla að því að ný tækni og þekking sem felst í skráðum hugverkaréttindum verði aðgengileg almenningi.
3. gr.
Tekjur stofnunarinnar eru gjöld samkvæmt ákvæðum reglugerða sem settar eru á grundvelli laga um hugverkaréttindi á sviði iðnaðar og önnur hliðstæð þjónustugjöld.
4. gr.
Iðnaðarráðherra skipar forstjóra Einkaleyfastofu og er hann jafnframt vörumerkjaskrárritari.
Forstjóri stýrir stofnuninni, ræður starfslið og ber ábyrgð á fjárreiðum hennar.
5. gr.
Stofnunin gefur m.a. út:
1) rit fyrir lögboðnar birtingar og tilkynningar varðandi vernd eignarréttinda á sviði iðnaðar,
2) framlagðar einkaleyfisumsóknir og skráð einkaleyfi,
3) ársyfirlit um skráð hugverkaréttindi og breytingar á þeim,
4) leiðbeiningar um frágang umsókna á hverju verndarsviði.
Stofnunin gerir ársyfirlit til Alþjóðahugverkastofnunarinnar (WIPO) varðandi hugverkaréttindi á sviði iðnaðar.
6. gr.
Reglugerð þessi er sett samkvæmt heimild í 7. og 69. gr. laga nr. 17/1991 um einkaleyfi og 12. og 46. gr. laga nr. 47/1968 um vörumerki, sbr. lög nr. 31/1984.
Reglugerðin öðlast gildi 1. júlí 1991.
Iðnaðarráðuneytið, 24. apríl 1991.
Jón Sigurðsson.
Björn Friðfinnsson.