Fjármálaráðuneyti

673/1997

Reglugerð um starfsábyrgðartryggingar endurskoðenda. - Brottfallin

1. gr.

                Endurskoðandi sem starfar við endurskoðunarstörf sbr. 7. gr. laga nr. 18/1997, um endurskoðendur, er skylt að hafa í gildi starfsábyrgðartryggingu hjá vátryggingafélagi sem hefur starfsleyfi hér á landi vegna fjárhagstjóns sem leitt getur af gáleysi í störfum hans eða starfsmanna hans. Leggi endurskoðandi inn réttindi sín, fellur vátryggingaskyldan niður.

                Vátryggingin skal nema minnst 5.000.000 króna vegna hvers einstaks tjónsatviks. Heildarfjárhæð vátryggingabóta innan hvers árs skal nema minnst 15.000.000 krónum. Fjárhæðir þessar skulu miðast við vísitölu neysluverðs 181,7 og breytast 1. janúar ár hvert í samræmi við breytingar á vísitölunni.

                Vátryggingin skal taka til starfa endurskoðandans hvar sem er innan Evrópska efnahagssvæðisins.

2. gr.

                Heimilt er að áskilja sjálfsáhættu vátryggingataka í vátryggingaskilmálum, en slíkt má ekki skerða rétt þriðja manns til bóta úr hendi vátryggingafélags. Tilhögun eigin áhættu skal getið í vátryggingaskilmálum, vátryggingaskírteini eða iðgjaldskvittun.

3. gr.

                Falli starfsábyrgðartrygging úr gildi skal hlutaðeigandi vátryggingafélag tilkynna það vátryggingataka og fjármálaráðuneytinu þegar í stað. Vátryggingatímabili telst ekki lokið fyrr en liðnar eru átta vikur frá því að vátryggingafélagið tilkynnti vátryggingatakanum og fjármálaráðuneytinu sannanlega um vátryggingaslit, nema önnur fullnægjandi vátrygging hafi verið tekin.

                Verði bótaskylt tjón, sem fellur undir starfsábyrgðartryggingu samkvæmt reglugerð þessari, ber vátryggingafélagi að tilkynna um hið bótaskylda atvik og greiðslu vegna þess til fjármálaráðuneytisins.

                Vátryggingafélagi er heimilt að endurkrefja hvern þann sem veldur tjóni af stórkostlegu gáleysi.

4. gr.

                Þar sem tveir eða fleiri endurskoðendur starfa saman með sameiginlega starfsstofu og bera óskipta bótaábyrgð á störfum hvors/hvers annars, geta þeir fullnægt vátryggingaskyldu sinni með því að leggja fram sameiginlega vátryggingu enda komi nöfn þeirra beggja/allra fram í vátryggingaskjali. Skulu þá lágmarksfjárhæðir skv. 1. gr. hækka um a.m.k. 10% fyrir hvern endurskoðanda umfram einn.

5. gr.

                Uppfylli endurskoðandi ekki skilyrði reglugerðar þessarar um starfsábyrgðartryggingu er honum skylt að leggja inn réttindi sín og er honum þá óheimilt að taka að sér störf sem endurskoðandi.

6. gr.

                Allir vátryggingaskilmálar sem reglugerð þessi tekur til skulu látnir fjármálaráðuneyti og Vátryggingaeftirliti í té áður en þeir eru boðnir endurskoðendum.

7. gr.

                Reglugerð þessi er sett samkvæmt heimild í 10. og 22. gr. laga nr. 18/1997, um endurskoðendur, og öðlast þegar gildi.

Ákvæði til bráðabirgða.

                Eigi síðar en 31. desember 1997 skulu vátryggingaskyldir endurskoðendur afhenda fjármálaráðuneytinu staðfestingu um að þeir hafi í gildi starfsábyrgðartryggingu, sem uppfyllir skilyrði reglugerðar þessarar.

Fjármálaráðuneytinu, 5. desember 1997.

F. h. r.

Magnús Pétursson.

Ragnheiður Snorradóttir.


Þetta vefsvæði byggir á Eplica